സിങ്കപൂര്‍ യാത്ര - അഞ്ചാം ദിവസം- ഭാഗം 2

ബേര്‍ഡ് പാര്‍ക്കില്‍ നിന്നിറങ്ങി ഭക്ഷണവും കഴിച്ച് നേരെ മെട്രോയില്‍ കയറി ബൊട്ടാനിക്കല്‍ ഗാര്‍ഡനിലേക്ക് പോയി. ഗാര്‍ഡനിന്‍റെ മുമ്പില്‍ തന്നെയാണ് സ്റ്റേഷന്‍. ഇവിടെ ഇറങ്ങി അങ്ങു നടന്നു ഒരറ്റം മുതല്‍ മറ്റേ അറ്റം വരെ. പോകുന്ന വഴിക്കെല്ലാം ഒരു പാട് ചെടികളും, മരങ്ങളും (കൊക്കോ, അങ്ങനെയുളളവ) ഈ ഗാര്‍ഡനുള്ളില്‍ തന്നെയാണ് ഓര്‍ക്കിഡ് ഗാര്‍ഡന്‍. അവിടേക്കാണ് നമ്മള്‍ പോകുന്നത്. അതു കൊണ്ട് ഇതധികം ഡീറ്റയിലായി കാണാന്‍ നിന്നില്ല. ഇത് മുഴുവന്‍ കാണണമെങ്കില്‍ ഒരു ദിവസം മുഴുവന്‍ വേണം. 

എന്തോ ഒരു കായ... തേങ്ങയുടെ വലുപ്പമുണ്ട്....  ഇത് നാട്ടിലെത്തിയാല് തേങ്ങയില്‍ മായം ചേര്‍ക്കാനുപയോഗിക്കാമായിരുന്നു. (കണ്ടില്ലേ എന്‍റെ ബുദ്ധിയുടെ പോക്ക്..)

എന്തായാലും ഞങ്ങളുടെ ഈ നടപ്പ് വെറുതെയായില്ല. അത്രയ്ക്ക് രസമായിരുന്നു ഓര്‍ക്കിഡ് ഗാര്‍ഡന്‍. പണ്ടു തൊട്ടേ പൂക്കള്‍ എന്‍റെയൊരു വീക്ക്നസ്സാണ്. അപ്പോള്‍ പിന്നെ ഓര്‍ക്കിഡുകളുടെ കാര്യം പറയേണ്ടല്ലോ..  

ടിക്കറ്റ് എടുത്ത് ഗാര്‍ഡനില്‍ കയറി, ഇവിടെ ലോക്കറുമില്ല, സ്ട്രോളറുമില്ല വാടകയ്ക്കെടുക്കാന്‍, അതു കൊണ്ടു തന്നെ മോളെയും, ബാഗും, ക്യാമറയും, വീഡിയോ ക്യാമറയുമെല്ലാം കൂടി ശരിക്കും വശം കെട്ടു, അതും മോള് ഉറങ്ങുകയും ചെയ്തു. അതു കൊണ്ട് കേറിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഹസ്ബന്‍റിനോട് പറഞ്ഞു പോയി വീഡിയോയും, ഫോട്ടോയും എടുത്തിട്ട് വാ. ഞാനിവിടെ മോളെയും കൊണ്ടിരിക്കാമെന്ന്, ആള് സമ്മതിച്ചില്ല, അതെന്തായാലും നന്നായെന്ന് പിന്നീട് മനസ്സിലായി. അല്ലെങ്കില്‍ ശരിക്കും സങ്കടമായേനേ... ഇതു വരെ കാണാത്ത ഒരു പാട് തരം പൂക്കള്‍.

പൂവിന്‍റെ പകുതി പോയതല്ല, ഡിസൈനാ ഡിസൈന്‍..

തേനീച്ചയുടെ ഡ്യൂപ്പാണോ?

അഞ്ചുകാലി ഓര്‍ക്കിഡ്

ആദ്യം കേറുമ്പോള്‍ തന്നെ ഇവിടെ കാണുന്നത് ഒരു അര്‍ദ്ധ വ്യത്താക്യതിയിലുളള ഒരു ഫൌണ്ടനാണ്, അതിന്‍റെ മുകളില്‍ കൊക്കിന്‍റെ 2 പ്രതിമയും, അതിന് ചുറ്റും, മുകളിലുമായി നിറയെ ഓര്‍ക്കിഡുകളുമാണ്. 

ഇതിനിപ്പോ എന്താ പേരിടുക?

താമരോക്കിര്‍ഡ്

അവിടെ നിന്ന് 2 വഴിയുണ്ട്,  രണ്ടു വഴിയും പോകാം, ഞങ്ങള്‍ ഇടതു വഴി തിരഞ്ഞെടുത്തു. പോകുന്ന വഴിയുടെ വശങ്ങളില്ലെല്ലാം ഓര്‍ക്കിഡുകള്‍ പല കളറിലും, വലുപ്പത്തിലും. അതും നമ്മളിതു വരെ കാണാത്ത നിറവും, ആകൃതിയും, വലുപ്പവും. അതും കണ്ട് ഫോട്ടോയും എടുത്ത് പോയപ്പോളാണ് നിലത്ത് മുഴുവന്‍ നെല്ലിക്ക കിടക്കുന്നത് കണ്ടത്. നോക്കിയപ്പോള്‍ കുറേ കാട്ടുനെല്ലി മുഴുവന്‍ നെല്ലിക്ക നിറഞ്ഞു ഇപ്പോള്‍ കൊമ്പു പൊട്ടുമെന്ന് തോന്നലോടെ നില്‍ക്കുന്നു. മലയാളിയായതു കൊണ്ട് ഞാനപ്പോളേ അതെല്ലാം പറിച്ച് ബാഗിലിട്ടുണ്ടാവുമെന്നല്ലേ നിങ്ങള്‍‌ കരുതുന്നത്. അത് വെറും തോന്നലാണ് മക്കളേ.... നല്ല അടി നാട്ടില്‍ കിട്ടില്ലേ..... മഹാ മോശം നെല്ലിക്കളാണ്, ചെറിയ വിഷാംശം ഉണ്ടെന്ന് ഉറക്കെ പറഞ്ഞ് -ഒരു നെടുവീര്‍പ്പുമിട്ട്  അവിടെ നിന്ന് പോയി. 

 

 

നേരെ ചെന്നത് Orchidarium ലേക്കാണ്. ട്രോപ്പിക്കല്‍ ഏരിയയില്‍ വളരുന്ന ഓര്‍ക്കിഡുകള്‍ കാട്ടില്‍ എങ്ങനെ വളരുന്നു, അതു പോലെ തന്നെ വളര്‍ത്തിയിരിക്കുന്നു.

തണുപ്പില്‍ വളരുന്നവയെ Cool House ലും, മഞ്ഞിലും, വെളളച്ചാട്ടത്തിലും വളരുന്നവയെ Mist House ലും, കുറഞ്ഞ വെളളത്തില്‍ വളരുന്നവയെ Bromeliad House ലും വളര്‍ത്തിയിരിക്കുന്നു.ഇത് കാണാനായി പോകുന്ന പാത അടി പൊളിയായിരുന്നു. മരങ്ങള്‍ക്ക് മുകളില്‍ കെട്ടിയുണ്ടാക്കിയ ഒരു തടിപാലം, അതില്‍ കൂടി നടന്നു വേണം നമ്മള്‍ക്ക് ഇവിടെയത്താന്‍

ഈ ചൂടു സമയത്ത് Cool House ഒരു അനുഗ്രഹമായിരുന്നു. അവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങാനേ തോന്നിയില്ല. തണുപ്പ് കാലാവസ്ഥയില്‍ വളരുന്ന ഓര്‍ക്കിഡുകളുടെ ഭംഗിയും കണ്ട് ഫോട്ടോയുമെടുത്ത് അവിടെ നിന്നിറങ്ങി.

മിസ്റ്റ് ഹൌസില്‍ ചെറുതായി വെളളം സ്പ്രേ ചെയ്ത്, വെളളച്ചാട്ടത്തിന്‍റെ സൈഡില്‍ വളരുന്ന ഓര്‍ക്കിഡുകളെ വളര്‍ത്തിയിരിക്കുന്നു. ഫോട്ടോ എടുത്ത് വിരല്‍ വേദനിച്ചു തുടങ്ങി, ഈശ്വരാ എന്‍റെ ക്യാമറ അടിച്ചു പോകല്ലേന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിച്ച് വീണ്ടും ഫോട്ടോഗ്രാഫിയിലേക്ക് ...

 ഇതെല്ലാം കണ്ട് തിരിച്ച് നടന്നപ്പോളാണ് കുറേ മഞ്ഞ കളറിലുളള കമാനങ്ങള്‍ കണ്ണില്‍ പെട്ടത്, നോക്കിയപ്പോഴാണ് മനസ്സിലായത് അത് മഞ്ഞ നിറത്തിലുളള ഓര്‍ക്കിഡ്(golden Shower orchids)വളര്‍ത്തിയ കമാനങ്ങളാണെന്ന്.

ഈ പോകുന്ന വഴിക്കെല്ലാം നമുക്ക് അവിടെയിരുന്ന് ഫോട്ടോയെടുക്കാന്‍ വേണ്ടി അവര്‍ ഓര്‍ക്കിഡുകളെ വളര്‍ത്തിയിട്ടുണ്ട്. അവിടെയിരുന്ന് ഫോട്ടോയെടുത്താല്‍ നമ്മുടെ ചുറ്റും ഓര്‍ക്കിഡുകള്‍.. 

എല്ലാം കണ്ട് അവിടെ നിന്നിറങ്ങി , ഇറങ്ങിയപ്പോള്‍ കണ്‍ഫ്യൂഷന്‍ എങ്ങനെ ബസ്സ് അല്ലെങ്കില്‍ മെട്രോ കിട്ടും, തിരിച്ച് നമ്മള്‍ ഇറങ്ങിയ സ്ഥലം വരെ നടക്കല്‍ അത് പറ്റില്ല. അവിടെ റോഡ് സൈഡില്‍ ക്ലീന്‍ ചെയ്ത ഒരാളോട് ചോദിച്ചു, അയാള്‍ മനസ്സിലാവുന്ന ഇംഗ്ലീഷില്‍ വഴി പറഞ്ഞു തന്നു. അങ്ങനെ കുറച്ചു ദൂരം നടന്നപ്പോളേക്കും ബസ്സ് കിട്ടി. ബസ്സില്‍ കയറി ഓര്‍ച്ചാഡ് റോഡില്‍ ഇറങ്ങി, രാത്രി ഈ സ്ഥലം നല്ല ഭംഗിയാണെന്ന് കൂട്ടുകാരി പറഞ്ഞിരുന്നു, അത് കാണുകയെന്നതാണ് ഉദ്ദേശ്യം, അവിടെയെത്തിയപ്പോള്‍ ലൈറ്റൊന്നും ഓണായിട്ടില്ല, അങ്ങനെ ഷോപ്പിംഗ് മാളില്‍ കയറി, ഇത്ര ദിവസത്തെ യാത്രയ്ക്കിടയില്‍ ഷോപ്പിംഗ് എന്നത് നടന്നില്ലായിരുന്നു, സമയം കിട്ടിയില്ലായെന്നതാണ് സത്യം, പിന്നെ മുസ്തഫായില്‍ എന്നും വൈകീട്ട് കയറാറുണ്ടായിരുന്നു, ഇവിടെ മസ്കറ്റില്‍ കിട്ടാത്ത സാധനങ്ങളൊന്നും കണ്ണില്‍ പെടാത്തതു കൊണ്ട് ഒന്നും വാങ്ങിയില്ല.

 

എന്തായാലും ഓര്‍ച്ചാഡ് റോഡില്‍ നിന്ന് കുറച്ചു സാധനങ്ങളും വാങ്ങി അവിടെയുളള ഫുഡ് കോര്‍ട്ടില്‍ കയറി, ഓരോരുത്തര്‍ ഉണ്ടാക്കുന്ന സാധനവും, കഴിക്കുന്ന സാധനവും കണ്ടപ്പോള്‍ തന്നെ ഒന്നും വേണ്ടയെന്ന അവസ്ഥയിലായി. എന്നാ പിന്നെ ഫ്രഷ് ജൂസ് കുടിക്കാമെന്നായി.. ഇതു വരെഎകഴിക്കാത്ത 2 ജൂസ് മേടിക്കാന്‍ ആളെയും വിട്ട് ഞാനും, മോളും അവിടെയിരുന്നു, നല്ല തിരക്കായിരുന്നു അവിടെ, നമ്മള്‍  എഴുന്നേല്‍ക്കുന്നത് നോക്കിയിരിക്കുകയാണ് ആള്‍ക്കാര്‍ കസേര അടിച്ചു മാറ്റാന്‍. എന്തായാലും എന്‍റെ കെട്ട്യോന്‍ ഇങ്ങനെ പണി തരുമെന്ന് ഞാന്‍ സ്വപ്നത്തില്‍ പോലും വിചാരിച്ചില്ല. കൊണ്ടു വന്നത് സ്റ്റാര്‍ ഫ്രൂട്ട് ജൂസ്.

            

ഇത് ഗൂഗിള്‍ മാമന്‍ കടം തന്ന പടമാണേ...

ഞങ്ങളുടെ (ചേലക്കര ഭാഗത്ത്) ഇതില്ലാ. അതു കൊണ്ട് ഞാനിതിനേ പറ്റി കേട്ടിട്ടേയുളളൂ. അതു കൊണ്ട് എന്‍റെ ഭാര്യ കഴിക്കട്ടെയെന്ന് വെച്ച് ആള് മേടിച്ചോണ്ടു വന്നതാണ്. എനിക്ക് പുളി ഇഷ്ടമാണ്, പണ്ടൊക്കെ കറിക്ക് മമ്മി പുളിയെടുക്കുമ്പോള്‍ അതിന്‍റെ പകുതി അടിച്ചു മാറ്റി തിന്നുമായിരുന്നു. എന്നാലും ഇത് കുറച്ചു കടുത്തു പോയി. അങ്ങനെ ആ ജൂസ് മോഹം അവിടെ തീര്‍ന്നു, അത് എങ്ങനെയൊക്കെയോ കുടിച്ച് വറ്റിച്ച് അവിടെ നിന്നിറങ്ങി ഫോട്ടോയുമെടുത്ത് (റോഡ് മുഴുവന്‍ അലങ്കരിച്ചിരിക്കുകയാണ്) നേരെ ഹോട്ടലിലേക്ക്, പെട്ടിയില്‍ എല്ലാം കുത്തി കയറ്റി, പെട്ടിയും പൂട്ടി, ഭക്ഷണവും കഴിച്ച് നേരെ ബെഡിലേക്ക്. നാളെ പുലര്‍ച്ചെ സിങ്കപൂരിനോട് വിട... ഇനിയെന്നാവും ഇവിടേക്ക്, അറിയില്ല.... 

സിങ്കപ്പൂരില്‍ ചെന്ന ദിവസം സിം കാര്‍ഡ് ഒക്കെ എടുത്തിരുന്നു, ഇന്‍റര്‍നെറ്റ് ആക്ടിവേറ്റ് ചെയ്തു. പക്ഷേ ഞങ്ങള്‍ തിരിച്ചു വരുന്നതു വരെ അത് ആക്ടിവേറ്റായില്ല. ആ 10ഡോളര്‍ പോയതു മിച്ചം.. പിന്നീട് ആണ് മനസ്സിലായത് സിറ്റി മുഴുവന്‍ ഫ്രീ വിഫി യുണ്ട്, വെറുതെ മൊബൈല്‍ നമ്പര്‍ കൊടുത്ത് ആക്റ്റിവേറ്റ് ചെയ്താല്‍ മതിയെന്ന്. ചുമ്മാ കാശ് കളഞ്ഞു..

പുലര്‍ച്ചെ വണ്ടി വന്നു, ഏതാ എയര്‍വെയ്സെന്ന് ഡ്രൈവന്‍ ചോദിച്ചു.. ശ്രീലങ്കന്‍ എയര്‍വെയ്സ്, ഓക്കെയെന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ടുപോയി, അത് ഇങ്ങനെയൊരു പാരയാവുമെന്നോര്‍ത്തില്ല. സിങ്കപ്പൂരില്‍ മൂന്ന് ടെര്‍മിനല്‍ ഉണ്ട്, അയാള്‍ ഞങ്ങളെ കൊണ്ടു വിട്ടത് ടെര്‍മിനല്‍ ഒന്നില്‍. അവിടെ ചെന്ന് ഞങ്ങള്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ കൌണ്ടര്‍ കാണാനില്ല- ഇനിയെന്തു ചെയ്യും.. ഇന്നല്ലേ ഫ്ലൈറ്റ് എന്നൊക്കെ വിചാരിച്ച് അവിടെ നിന്ന പോലീസു കാരനോട് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ അയാള്‍ പറഞ്ഞു ടെര്‍മിനല്‍ മൂന്നിലാണന്ന്. ഷട്ടില്‍ ബസ്സ് ഉണ്ട്, ഇപ്പോള്‍ വരുമെന്ന്, ഫ്രീ ഷട്ടിലൊക്കെയാണ്. പക്ഷേ ഈ ലഗേജെല്ലാം കയറ്റി വെയ്ക്കണ്ടേ.. ആ വണ്ടിക്കാരനെ തെറിയും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ടെര്‍മിനല്‍ 3 യിലേക്ക്.


സിങ്കപ്പൂര്‍ എയര്‍പോര്‍ട്ടിനെ കുറിച്ച് പറയാനാണെങ്കില്‍ ഒരു പോസ്റ്റ് തന്നെ വേണ്ടി വരും. 

ഗൂഗിള്‍ പടം

കുട്ടികള്‍ക്ക് ഫ്രീ സ്ട്രോളര്‍ ഉണ്ട്. മോള്‍ക്ക് അത് ഇഷ്ടപ്പെട്ടതു കൊണ്ട് അവളെ എടുത്ത് നടക്കേണ്ടി വന്നില്ല.

ക്രിസ്മസ് ന്യൂഇയര്‍ സമയമായതു കൊണ്ട് എയര്‍പോര്‍ട്ടിന്‍റെ ഉള്‍വശം മുഴുവന്‍ അലങ്കരിച്ചിരിക്കുകയാണ്.. ചെടികളും പൂക്കളും കൊണ്ട് ഈഫല്‍ ടവറൊക്കെ ഭംഗിയില്‍ ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്നു.. 

ഗൂഗിള്‍ പടം

ഗൂഗിള്‍ പടം

ഗൂഗിള്‍ പടം

 

ഇതു ഞങ്ങളെടുത്തതാ...

മറ്റ് എയര്‍പോര്‍ട്ടുകളെ പോലെ വെറുതെയിരുന്ന് സമയം കളയേണ്ട. ഒരു പാട് കാര്യങ്ങളുണ്ട് ഇവിടെ.. ഫൂട്ട് മസാജറിരിക്കുന്നതു കണ്ടപ്പോള്‍ എന്നാലിതൊന്നു പരീക്ഷിച്ചു കളയാമെന്ന് വെച്ചു.(ഓസി.. ആസിഡ്.. എന്നൊന്നും പറയണ്ടാട്ടോ... )5 ദിവസത്തെ യാത്ര കൊണ്ട് കാലിന്‍റെ പണി തീര്‍ന്നിരിക്കുകയാണ്. ഫുട്ട് മസാജറിനെക്കൊണ്ട് ഒന്ന് കാലു തിരുമിച്ചാല്‍ ശരിയായാലോ.. പരീക്ഷിക്കണമല്ലോ.. എന്തായാലും സംഭവം കൊളളാമായിരുന്നു. കാലങ്ങ് പിഴിഞ്ഞ് നീരൊക്കെ പുറത്തെടുക്കുമെന്ന് തോന്നി.. ഞാനിത് ചെയ്യുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ മോള്‍ക്കും, കെട്ട്യോനും ചെയ്താലോ എന്നൊരു പൂതി. മോളെ കൊണ്ട് ചെയ്യിപ്പിച്ചില്ല.. ചെറുതായി വിശന്നു തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ വയറുനിറച്ച് ഫുഡ്ഡും വാങ്ങി തിന്ന് വീമാനത്തിക്കേറാന്‍ പോയി...

 (ചിത്രങ്ങള്‍ ഞെക്കിയാല്‍ വലുതാക്കി കാണാം..)